Rudno. Kościół pw. ś.ś. Apostołów Szymona i Judy Tadeusza

Jednonawowy kościół pw. ś.ś. Szymona i Judy Tadeusza w Rudnie (d. Rawden, niem. Rauden) w powiecie nowosolskim został wzniesiony w stylu wczesnogotyckim z kamienia polnego i rudy darniowej na pocz. XIV w. W swojej wielowiekowej historii był wielokrotnie remontowany.

Podjęta w XV w. próba dobudowania wieży nigdy nie została sfinalizowana. W opiniach historyków pojawia się też niekiedy inna wersja. Uważają oni, że drewniana wieża jednak została postawiona, lecz spłonęła na przełomie XVI i XVII w.

Z kolei, podczas wojny trzydziestoletniej spłonął zupełnie kościół. Odbudowę przeprowadzili głogowscy jezuici. Świątynia uzyskała wówczas barokowe wyposażenie, z którego do dziś zachowały się ołtarze boczne. Funkcję świątyni parafialnej kościół posiadał do 1731 r.

Wnętrze kościoła – jak informuje Lubuski Konserwator Zabytków – posiada pełne, barokowe wyposażenie. Składa się  na nie m.in.: ołtarz główny (z ok. 1740 r.), ambona (z 1754 r.), dwa ołtarze boczne (2 poł. XVII w.) i chrzcielnica (poł. XVIII w.).

Szczególną uwagę zwraca późnobarokowy ołtarz główny. Znajdują się na nim dwa obrazy autorstwa Jeremiasa Josepha Knechtla przedstawiające Męczeństwo św. Judy Tadeusza oraz Matkę Bożą z Dzieciątkiem.

Obok kościoła znajduje się cmentarz otoczony kamiennym murem. Stoi też drewniana dzwonnica z 1774 roku z dachem krytym gontem.

Ostatnia renowacja kościoła oraz dzwonnicy zakończyła się w roku 2019. Wszystkie prace odbyły się pod nadzorem konserwatora zabytków z dużą starannością i wyraźną dbałością o szczegóły. Po remoncie elewacji widać wyraźniej w murach rudę darniową, od której przed wiekami Rudno wzięło swoją nazwę.

Na murze znajdują się wykonane z piaskowca płyty dwu kobiet nagrobne związanych z Rudnem: Polyxeny Margarethy von Litwitz z poł. XVIII w. oraz Kathariny Storn z 1570 r.

Na listę Narodowego Instytutu Dziedzictwa kościół pw. śś Tadeusza Judy i Szymona wpisany jest na listę zabytków od 4 sierpnia 1959 r., natomiast dzwonnica od 15 lutego 1965 r.

W galerii, do obejrzenia której serdecznie zapraszam, trafiły głównie zdjęcia z początku 2020 roku, kilka z sierpnia i kwietnia 2019 r., a więc z okresu ostatniego remontu i tuż po jego zakończeniu. Znalazły się także w niej po dwie fotografie z lat 2005 i 2006 r.

Jan Wojtasik

Galeria z cyklu: „Wiejskie kościoły średniowieczne”