Rozmaitości

Przewodniki „Lubuskie po drodze”*

Zielona Góra. Nakładem Urzędu Marszałkowskiego w Zielonej Górze ukazały się właśnie cztery przewodniki turystyczne z cyklu „Lubuskie po drodze”, a także zestaw map tematycznie związanych z tymi przewodnikami. Ich tytuły to kolejno: Świat militariów i fortyfikacji, Turystyka sakralna, Kraina wina i miodu oraz Piękno przyrody i natury.

Przesłaniem przewodników jest przybliżenie czytelnikowi dziejów Ziemi Lubuskiej oraz ukazanie jej współczesnego oblicza, przede wszystkim takiego, które może zainteresować każdego potencjalnego turystę. Autorzy słusznie przypominają, że historia regionu była burzliwa, jego strategiczne znaczenie doceniali piastowscy władcy Polski: Bolesław Chrobry, Bolesław Krzywousty i Władysław Łokietek. Koleje losów sprawiły, że swoje piętno na współczesnym obrazie Ziemi Lubuskiej odcisnęli Czesi i Niemcy. Rozciągające się od Santoka po Przewóz pozostałości średniowiecznych grodzisk, zamków i wież rycerskich, rezydencji o walorach obronnych, w końcu podziemnych i naziemnych systemów fortyfikacji żelbetonowych stanowią materialne świadectwo dziejów.

Świadectwem myśli architektonicznej są liczne obiekty sakralne o średniowiecznej metryce, piękne strzeliste katedry, urokliwe kościółki wiejskie. Autorzy nie zapomnieli przy tym o swoistych pomnikach prawa, takich jak, np. charakterystyczne dla Śląska krzyże pokutne.

Znakiem rozpoznawczym współczesnej Ziemi Lubuskiej są oczywiście odradzające się winnice. Ich powstawanie nawiązuje do w jednakowym stopniu do tradycji średniowiecznej, jak i czasów zupełnie jeszcze nieodległych. Nie przypadkowo więc jedyny w Polsce Szlak Wina i Miodu znajduje się na Ziemi Lubuskiej.

Obraz współczesnej Ziemi Lubuskiej nie może pomijać jej walorów przyrodniczych ukształtowanych przez zróżnicowanie topograficzne, obecność licznych rzek i jezior oraz dużych obszarów leśnych. Rezultacie bogactwo i zróżnicowanie świata roślin i zwierząt jest zupełnie wyjątkowe.

O walorach przyrody i pięknie lubuskiego krajobrazu traktuje ostatni z wymienionych na wstępie przewodników. Nie ukrywam, że z powodów osobistych wzbudził on moje największe zainteresowanie.

W ostatnim zestawie znalazło się bowiem kilkanaście moich zdjęć pejzażowych. Ukazują Odrę w okolicy Nowej Soli i Jezioro Sławskie. Jedno z nich ilustruje fragment „Gaju Wandy” w Puszczy Tarnowskiej. Jedna fotografia trafiła też do „turystyki sakralnej”.

Mam świadomość, że przewodniki i mapy turystyczne to wytwór o niezbyt długim żywocie, ale i tak się cieszę, że moja rowerowa poniewierka z aparatem fotograficznym niecała trafia do przysłowiowego elektronicznego kosza. 

Przewodniki z cyklu „Lubuskie po drodze” wydane są na papierze dobrej jakości w formacie 210 x 210 mm i posiadają wygodną w użyciu oprawę spiralowaną. Łączą w sobie walory informatorów turystycznych i albumów fotograficznych. Ich lektura sprawi każdemu czytelnikowi wiele satysfakcji estetycznej i przysporzy wiedzy.

Z kolei, skala map 1:200 000 sprawia, że przydatne są przede wszystkim turystom zmotoryzowanym, przemieszczającym się szybko na duże odległości. Rowerzyści i piechurzy z natury rzeczy preferują mapy bardziej dokładne. Należy jednak docenić ich wartość informacyjną.

Cały niemal projekt współfinansowany był ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz Lubuskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013.

Jan WOJTASIK

* Przewodniki i mapy opracowane zostały przez Wydawnictwo EURO PILOT Sp. z OO w Warszawie.