Nędza materialna, nędza moralna

[…] W każdym kraju istnieją grupy i środowiska niedowartościowane, zapomniane czy wręcz skrzywdzone. Wbrew liberalnej demagogii nie są to bynajmniej grupy nieudaczników.

Ludzi tych musi ktoś bronić przed bezwględnością praw rynku, bronić w imię tych, których nie stać na prywatne szkoły i prywatne kliniki.

Także ci słabsi, płupsi, nieudani są naszymi współobywatelami; ich nędza materialna staje się naszą nędzą moralną. […].

Ludwik Stomma, Polityka 15/1993