Współczesne

Ciechocinek

Popularny wśród bywalców sanatoriów Ciechocinek leży w województwie kujawsko-pomorskim. Liczące około 10 tys. stałych mieszkańców miasto położone jest w Kotlinie Toruńskiej, w szerokiej dolinie Wisły, na lewym brzegu rzeki. W mieście, które wita gości hasłem: „Ciechocinek miastem zdrowia i festiwali” nie ma przemysłu.

Znajdują się tu natomiast liczne szpitale uzdrowiskowe, sanatoria, prewentorium, ośrodki wypoczynkowe, zakłady przyrodolecznicze, pijalnia wód mineralnych, hotele, restauracje, a także warzelnia soli.

Część uzdrowiskowa bogata jest w zieleń parków, skwerów, kwietników i dywanów kwiatowych. Cieszą one każdego roku wielu kuracjuszy i turystów. 

„Katalog” parkowych drzew i krzewów trafił do literatury dzięki Edwardowi Stachurze, który pracował w Ciechocinku przy oczyszczaniu stawu. Możemy dzięki temu dowiedzieć się, że w latach 60.tych XX wieku, a dokładniej w roku 1966 rosły tu: ailanty-bożodrzewy, żywotnik olbrzymi, platany, czarna olsza, miłorząb japoński, klony srebrzyste, trójigliczne, robinie, wierzby białe, brzozy omszone, sosna limba, czerwone kasztanowce, oliwnik wąskolistny, tamaryszek, , jałowiec sabiński czy porzeczka alpejska [patrz: Edward Stachura, Cała jaskrawość, Wydawnictwo „C&T”, Toruń 2000 s. 7]

Dużą przyjemność sprawia oglądanie odrestaurowanych pałacyków, willi czy pensjonatów. Do niektórych warto było podejść w rożnych porach dnia. Do takich zaliczam willę Prezydentów RP czy np. cerkiew prawosławną p.w. św. Mikołaja. Na osobną uwagę zasługuje oczywiście charakterystyczny dla miasteczka kompleks tężni.

Niestety wiele innych nie miało w po transformacji społeczno-ekonomicznej takiego szczęścia i ciągle nie może odzyskać swojego dawnego blasku. Te galerię poświęcam jednak tylko tej piękniejszej stronie Ciechocinka. Pomogły mi w tym niewątpliwie majowe słońce, świeża zieleń i pogoda.

Jan WOJTASIK