Rok 1981 był czasem wielkiej aktywności publicystycznej. Aktywność ta przejawiała się nie tylko w omawianiu problemów politycznych czy gospodarczych. Także w publicystyce społeczno-prawnej omawiającej zagadnienia prawa karnego trwała dyskusja nad wyborem nowego modelu postępowania. Prowadzono ja m.in. na łamach dwutygodnika „Gazeta Prawnicza”.

Jak zgodnie twierdzili Redaktorzy Naczelni nowosolskich gazet zakładowych, największym powodzeniem Czytelników cieszyły się cykle tematyczne „Prokurator informował” i „Z rejestru prokuratora”.

Opublikowany w „Głosie Metalowca” artykuł pragnę przypomnieć, ze tylko z powodu dramatycznych wydarzeń, które opisuje. Podany przez pokrzywdzoną Ewe K. opis działania sprawcy, był  w porównaniu z innym przypadkami ówczesnych zgwałceń, na tyle nietypowy, że zainspirował prowadzących dochodzenie do poszukiwania innych jeszcze ofiar.

W wersji maszynopisowej i przekazanej Redakcji „Głosu Metalowca” tytuł tej publikacji był nieco inny i brzmiał „Dominują sprawcy młodzi”. Do dzisiaj nie wiem, co spowodowało zmianę. Możliwe, że była to ręka samego Redaktora Naczelnego albo zwyczajny drukarski chochlik.

Przepisy prawa i sądowa praktyka ich stosowania nie pozostawiają wątpliwości: spowodowanie ciężkich obrażeń ciała w następstwie naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym, nawet jeżeli same zasady zostały naruszone umyślnie, zawsze jest przestępstwem nieumyślnym, a jego sprawca odpowiada za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji.

W latach 70-tych XX w. badanie zdarzeń w ruchu drogowym, podobnie jak i obecnie, zajmowało prokuratorom znaczącą część ich aktywności zawodowej. Szczególną wagę przywiązywano do wszechstronnego wyjaśnienia spraw ze skutkiem śmiertelnym oraz takich, których następstwa polegały na spowodowaniu ciężkich obrażeń ciała.

Publikacja traktuje o wyjątkowo niesympatycznym problemie, jakim jest okradanie nagrobków. Tym razem jednak nie chodziło o kwiaty czy inne elementy wystroju grobów. Stawka była znacznie poważniejsza. Wiosną 1979 r. w Nowej Soli i kilku okolicznych miejscowościach dokonano kradzieży kilkunastu krzyży i płyt nagrobnych.

Przypomniany tu artykuł dotyczy zagadnienie określanego kiedyś w kryminologii, jako fenomen przestępczości kobiecej. Upływ czasu i tu obszedł się bezlitośnie ze stereotypowymi poglądami na ten problem. Współczesna wiedza o przestępstwie, w coraz mniejszym stopniu dostrzega kryterium płciowości przy analizie czynów zabronionych.

Nie ma żadnych wątpliwości, że pytanie zawarte w tytule przypomnianej tu publikacji „Głosu Metalowca” z końca lat 70-tych XX w. ma charakter retoryczny. Problem zabójstw, pobić czy podpaleń dokonywanych z motywów erotycznych, które – co należy przypomnieć – są czymś innym niż motyw seksualny, pozostał w zainteresowaniu organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości z dawien dawna.

Własność społeczna uważana była wówczas za ekonomiczną podstawę socjalistycznego ustroju i podlegała szczególnej ochronie prawnej. Zasada ta miała odpowiednie przełożenie także na rozwiązania kodeksu karnego.