Kalendarium i miejsca moich wystaw. Jak trafnie pisał Ryszard Kapuściński: „Człowiek wie, a w miarę przybywania mu lat wie to coraz lepiej i odczuwa coraz dotkliwiej, że pamięć jest słaba i ulotna i jeżeli nie zapisze swojej wiedzy i doświadczenia w formie bardziej trwałej, to, co nosi w sobie, zginie” [patrz. R. Kapuściński, Podróże z Herodotem, Wydawnictwo Znak, Kraków 2008 s. 206]. Przytoczona tu myśl stała się inspiracją do dokonania małego bilansu moich dotychczasowych wystaw fotograficznych. Okazało się, co nie jest zaskoczeniem, że wszystkie moje wystawy publiczne przedstawiały pejzaż. Najczęściej były to całe kompleksy leśne, niekiedy kępy drzew czy pojedyncze obiekty naturalnego krajobrazu leśnego. Drugim wątkiem była woda – jeziora Pojezierza…

Rozważania o mojej fotografii.  Za najważniejszą właściwość fotografii uważam jej przydatność do opisywania otaczającego nas świata. Dlatego biorąc do ręki aparat stawiam przede wszystkim na realizm przedstawiający naturalny pejzaż. Nie jest to jednak czysty fotograficzny dokument, lecz coś, co nazywam realizmem estetycznym, czyli wydobywaniem piękna z otaczającego człowieka, możliwie naturalnego krajobrazu. Współcześnie znalezienie czystego piękna, w żadnym stopniu nie przetworzonego działalnością człowieka jest sprawą niełatwą, jeżeli w ogóle możliwą. Warto jednak podjąć wysiłek poszukiwania, bowiem piękne widoki, których nikt nie ogląda – smutnieją. Oczywiście wyboru takiego sposobu uprawiania fotografii nie dokonuje się ani szybko ani przypadkowo. W mojej sytuacji jest to z całą pewnością efekt wieloletnich doświadczeń wyniesionych z pracy zawodowej,…