Encyklopedia Puszczy

  • Encyklopedia Puszczy

    Pomnik przyrody „Aleja Marka”

    Pomnik przyrody „Aleja Marka”. Pomimo, że na obszarze szeroko rozumianej Puszczy Tarnowskiej, „Aleja Marka” należy do najciekawszych pomników przyrody, do encyklopedii trafia stosunkowo późno. Wszystko z powodu błędnej informacji na pewnym znanym portalu internetowym, który lokuje ją na terenie miasta Nowej Soli.

  • Encyklopedia Puszczy

    Leśny Kandelabr

    Leśny Kandelabr. Określenie to po raz pierwszy usłyszałem od zasłużonego leśnika Pana Edwarda Łajko. Miejsce w pobliżu Jeziora Sławskiego, gdzie rośnie ten niezwykłych kształtów świerk pokazał mi natomiast inny znakomity znawca zagadnień przyrodniczych – Pan Alfred Rösler.

  • Encyklopedia Puszczy

    Jodłowskie pasy dębowe

    Jodłowskie pasy dębowe. Z całą pewnością nie są przypadkową pozostałością dawnej Puszczy. Ich wiek, położenie i wzajemny układ przestrzenny drzew wskazują jednoznacznie, że posadził je człowiek w ramach planowej gospodarki leśnej.

  • Encyklopedia Puszczy

    Przeprawa promowa w Kiełczu

    Przez ostatnie tysiące lat dostępność na obszar dawnej Puszczy Tarnowskiej od strony zachodniej i w dużym stopniu od strony południowo-zachodniej, a także w kierunku przeciwnym ograniczona była korytem i rozlewiskami Odry. Wiadomo jednak, że w różnych epokach ludzie różnych kultur osiedlali się po obu jej stronach.

  • Encyklopedia Puszczy

    Kurhany Zwierzynieckie

    Zwierzyniec. Na szeroko rozumianym obszarze Puszczy Tarnowskiej znane są co najmniej cztery stanowiska archeologiczne ze starożytnymi kurhanami: Różanówka, Stany, Przyborów i Zwierzyniec k. Sławy. Najbardziej słynne, zwłaszcza niestety z licznych i spektakularnych przykładów dewastacji, są te w Różanówce.

  • Encyklopedia Puszczy

    Bajorko przy Drodze Pocztowej

    Bajorko przy Drodze Pocztowej. W Puszczy Tarnowskiej, cierpiącej coraz bardziej na niedostatek wody, każdy naturalny czy sztuczny zbiornik wodny przykuwa uwagę. To przede wszystkim miejsca, które służą za wodopój leśnej zwierzynie oraz strażakom za źródło pozyskiwania wody gaśniczej.

  • Encyklopedia Puszczy

    Osobistości Puszczy Tarnowskiej cz. I – Wilhelm Pfeil

    Urodził się w Górach Harzu. Kiedy w roku 1815 rozpoczynał pracę w Siedlisku jako nadleśniczy, miał za sobą 32 lata życia, kilka lat praktyki w różnych nadleśnictwach oraz udział w wojnie przeciwko napoleońskiej Francji. Był m.in. asystentem leśniczego, później leśniczym lasów książęcych w podsulechowskiej Klenicy. Niektóre źródła wymieniają też królewski rewir leśny w Otyniu.

  • Encyklopedia Puszczy

    Wejmutkowy zagajnik

    Wejmutkowy zagajnik. Sosna wejmutka zagościła na kontynencie europejskim trzy wieki temu. Pochodzi z północno-wschodnich obszarów Ameryki, gdzie osiąga nawet 80 m. wysokości. W Polsce uzyskuje zwykle trzecią część tej wielkości. Odporna jest na mrozy i żyje ok. 200 lat.

  • Encyklopedia Puszczy

    Ziemia Łucji

    Ziemia Łucji. Termin podany w tytule obecnie ma znaczenie już tylko historyczne. Obszar Puszczy Tarnowskiej na południe, a dokładniej na południowy zachód od Dębówka [niem. Glogeiche] nazwano w XIX w. Lucia’s Grund najprawdopodobniej na cześć księżnej Łucji – żony projektanta założeń parkowych księcia Hermana Pücklera – Muskau.