Borów Wielki. Kościół p.w. św. Wawrzyńca

Borów Wielki (d. Borov, niem. Grossenborau) jest dużą wioską w Powiecie Nowosolskim. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1220 roku. Nazwa wskazuje jednoznacznie słowiańską lokalizację wioski pośród lasów z dominantą drzew iglastych.

Wczesnogotycki, jednonawowy kościół parafialny pod wezwaniem św. Wawrzyńca jest z całą pewnością najważniejszym i najlepiej zachowanym zabytkiem w Borowie Wielkim. Zbudowano go w XIII w. z kamienia i rudy darniowej z XIII wieku.

W XV wieku dobudowano kwadratową wieżę oraz zakrystię. W 1528 r. przeszedł w ręce protestantów. Ponowne przejęcie kościoła przez katolików nastąpiło w 1653 r. W XVIII wieku do nawy dobudowano kruchtę. W początkach XIX wieku powstało mauzoleum rodzin von Arnhold oraz Unruh.

Pod koniec XIX wieku kościół otrzymał neogotycki hełm na wieży. W kościele zachował się późnogotycki tryptyk z około 1500 roku oraz renesansowa chrzcielnica z roku 1593 ufundowana przez Henryka von Rechenberga.

W latach 1983-1984 przeprowadzono renowację kościoła. Naniesiono nowe elewacje i tynki wnętrza. Natomiast końcu XX w. dokonano wymiany pokrycia dachowego.

Od 1945 r. do 1958 r. kościół administrowany był przez zakon kapucynów. Obecnie jest kościołem parafialnym. Obiekt wpisany jest na listę zabytków w rejestrze Narodowego Instytutu Dziedzictwa.

Do galerii trafiły zdjęcia wykonane w lipcu 2020 r. Zapraszam do ich obejrzenia.

Jan Wojtasik

Galeria z cyklu: „Wiejskie kościoły średniowieczne”