Otyń. Sanktuarium Matki Bożej Królowej Pokoju

Otyń (d. Otin, niem. Wartenberg) jest miejscowością znajdującą się w bezpośredniej bliskości Nowej Soli. Po II wojnie światowej utracił prawa miejskie. Odzyskał je 1 stycznia 2018 r.

Jednym z najważniejszych zabytków tej średniowiecznej miejscowości jest kościół p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego, który posiada status diecezjalnego sanktuarium Matki Bożej Królowej Pokoju.

Pierwsze wzmianki o istnieniu kościoła w Otyniu pochodzą z 1332 r. Na początku XVI wieku został on przebudowany, wtedy też przejęli go protestanci. Kościół w obecnym kształcie wybudowano w latach 1585-87 w stylu późnogotyckim z wykorzystaniem wcześniejszych murów. W 1676 r. dobudowano czworoboczną barokową wieżę. Kościół spłonął w 1702 r., został odbudowany w 1704 r.

Jednonawowa świątynia z prostokątnym prezbiterium posiada barokowe wyposażenie wnętrza, w tym również barokową ambonę.

Ołtarz główny pochodzi z XVIII wieku. W jego centrum znajduje się obraz Ostatniej Wieczerzy. Na ozdobnym tabernakulum, w złotej szafce, umieszczona została uważana za cudowną została figura Matki Bożej Klenickiej Królowej Pokoju.

Na początku XXI w. kościół przeszedł kapitalny remont. Renowacji poddane zostały ołtarze – główny i boczne oraz ambona, konserwacji zabytkowe obrazy i rzeźby.

W dniu 8 sierpnia 2012 roku przed godziną 16.00 runęła wieża kościoła. Odbudowano ją w ciągu kilku następnych miesięcy.

Większość zdjęć zamieszczonych w galerii wykonana została w roku 2018. Znalazła się jednak także fotografia z roku 2014 przedstawiająca wieżę kościoła wkrótce po jej odbudowaniu.

Jan Wojtasik

Galeria z cyklu: „Wiejskie kościoły średniowieczne”