Współczesne

Studzieniec. Kościół pw. św. Wawrzyńca

Kościół w Studzieńcu ( d. Studelscho, niem. Streidesldorf) powstał w II połowie XIII w. Zbudowano go z kamienia polnego i rudy darniowej. Świątynia powstała na rzucie prostokąta z nawą tej samej szerokości co prezbiterium.

Prezbiterium jest jej najstarszą częścią. Dach kościoła pokrywa gont drewniany. Całość otacza mur kamienny. Mimo że kościół był wielokrotnie przebudowywany, zachował wczesnogotycki styl.

Wyposażenie wnętrza pochodzi z XVII i XVIII wieku. Na zewnątrz, od strony wschodniej na wmurowano renesansowe epitafia.

Od strony zachodniej stoi wolno stojąca drewniana dzwonnica. Jej rodowód jest zdecydowanie późniejszy, gdyż dzwonnica pierwotna, zbudowana w XV w., uległa zniszczeniu. Obecna pochodzi z 1752 r. Całość kościoła otacza kamienno-ceglany mur z kutą bramą.

Po zakończeniu wojny kościół był kościołem filialnym parafii Oczyszczenia Najświętszej Maryi Panny w Kożuchowie. Potem był filialnym kościołem nowosolskiej parafii św. Antoniego, a obecnie należy do parafii w Lubieszowie.

Zarówno kościół, jak i dzwonnica zostały wpisane na listę zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa. W latach 1950, 1961 i 1964 r. prowadzono kolejne remonty studzienieckiej świątyni. Ostatni remont rozpoczał się w roku 2020.

Do galerii trafiły zdjęcia przedstawiające stan kościoła pw. św. Wawrzyńca w latach 2019 i 2020, ale też wykonane w latach 2011 i 2012. Udało się także odnaleźć jedną fotografię z roku 2005.

Czasem tylko daty wykonania zdjęć różnicują przedstawione na nich, łudząco do siebie podobne i pozornie nie podlegające żadnym zmianom obiekty. 

Zapraszam do obejrzenia.

Jan Wojtasik

Galeria z cyklu: „Wiejskie kościoły średniowieczne i nowożytne”

Budowle Kościoła są naszymi twierdzami; ich załoga zmienia się co pół wieku i walczy o wiarę w sercach ludzkich. Jan Gerhard